Home sweet home
Het was het aantrekkelijkste deel van het “proces”: maaaaaaaaanden moederschapsrust!
Er even helemaal tussenuit…
Hoe zou dat voelen na meer dan 10 jaar voltijds werken?
Ik was echter wel van plan om tot het uiterste te gaan: een week voor de geplande “output”datum.
Maar na een nachtje buikgestamp, nachtmerries over vruchtwaternatte broeken op het werk en waarschijnlijk een ultieme dosis maandagblues overgoten met de eerste vrieskou ben ik een weekje sneller dan voorzien aan die “rustperiode” begonnen.
Vol goede moed.
Vol van zoveel potentieel:
Boeken om te verslinden, films bij de vleet onder een winterdekentje, surffun, op hol geslagen kerstshopping,…
The sky’s the limit!
Het boek viel echter tegen, de filmpjes bekijk ik tegenwoordig liever met zijn tweetjes, het kerstshoppen bleek eerder een hindernisparcours tussen op hol geslagen tieners die na een zoveelste examen even uit de bol gaan in de stad, en het surfen bracht me via automatische piloot bij werkgerelateerde websites.
Na 1,5 dag moederschapsrust kwam ik tot de conclusie dat ik écht wel graag mijn werk doe.
Moontje's weblog 
oef, ik dacht altijd dat ik de enige was die er zo over dacht…
zullen we een clubje starten?
oh my god!en ik die er net als jij over dacht! Dat kan dus zwaar tegenvallen ;). en hoe voel je je een paar weken na de geboorte van yonas 😉
6 weken na geboorte begrijp ik al wat beter de ware bedoeling achter moederschapsrust. Ge zit zooo lang uit te kijken naar die boelekes en als ze er zijn, ben je vooral in het paradijs als ze allebei vast liggen te slapen 😉
Plots denkt een mens er dan aan dat er ook nog zoiets bestaat als een blog! Hoog tijd om er nog eens aan verder te breien.
[…] zeker! Maandagochtend sta ik hier weer opnieuw, en dinsdagochtend, en woensdagochtend, en…. we zijn weer vertrokken op de trein “metro-boulot-dodo“. Helaas zonder […]
Vertraging « Moontje’s weblog said this on april 30, 2010 bij 8:36 am